Romantiek is de benaming van een 19de-eeuwse levenshouding die zich uitte in onder meer de literatuur, muziek en beeldende kunst. Het gevoel en het individu staan hierbij voorop. De romanticus leeft in onvrede met de maatschappij en vlucht uit het hier en nu: naar andere culturen, naar het verleden, in sprookjes of de natuur. De stroming ontstond als reactie op de koele afstandelijkheid van het classicisme.
Kunstenaars schilderden nieuwe onderwerpen met een emotionele lading, zoals een roemrijk verleden of de grootsheid van de natuur waarbij de mens een nietig schepsel lijkt. Men koos dramatische momenten zoals een naderend onweer, maar ook idyllische landschappen met een sprookjesachtige of religieuze sfeer waren geliefd.
Romantische taferelen kregen in Nederland veel kritiek: men vond ze gekunsteld. Romantische schilders waren hier dus weinig. Willem Roelofs en Barend Koekkoek maakten tijdelijk romantisch werk, maar de meest zuivere vertegenwoordiger van de Nederlandse romantiek was Wijnand Nuyen.
