Over de bisschop Nicolaas van Myra is weinig bekend. Hij leefde begin vierde eeuw in Klein-Azië. Legenden bieden wonderbaarlijke informatie over hem. Zo wekte Nicolaas drie vermoorde jongetjes tot leven, een wonder dat hem het imago van kindervriend bezorgde. Volgens een ander verhaal financierde de bisschop de bruidsschat voor drie dochters van een verarmde edelman, door goud in hun huis naar binnen te werpen. Sint-Nicolaas werd beschermheilige van de schippers, maar hij was toch vooral de heilige van de goede gaven. Hierop berust het Sint-Nicolaasfeest op 5 december, de vooravond van Nicolaas’ naamdag. Sinds de middeleeuwen zetten Nederlandse kinderen bij de schoorsteen hun schoen, om die ‘s ochtends vol snoep en geschenken te vinden. In de 20ste eeuw werd ‘Sinterklaas’ ook een feest voor volwassenen. Vrienden en familieleden geven elkaar cadeaus, vaak met een plagerig gedicht erbij, en surprises, geknutselde verrassingen. Daarbij eten ze specialiteiten zoals speculaas en pepernoten.
