De Griekse godin Hera (Juno voor de Romeinen) was de dochter van de Titanen (reuzen) Kronos en Rheia. Vlak na Hera's geboorte verslond Kronos haar. Zeus, Hera's broer, redde haar uit Kronos' lichaam en trouwde later met haar. Broer en zus kregen vier kinderen: Ares, Eileithyia, Hebe en Hephaistos. Hera vond Hephaistos zó lelijk dat zij hem van de Olympus slingerde, de berg waarop de goden wonen.
Hera was oorspronkelijk de beschermster van getrouwde vrouwen. In haar eigen huwelijk was liefde en genegenheid, maar ook strijd en jaloezie. Hera achtervolgde vol wraakzucht haar overspelige echtgenoot, zijn minnaressen en zijn onwettige nageslacht. Onder haar slachtoffers waren Callisto, Leto en Herakles. Hera was als vrouw van Zeus ook een machtig heerseres over de lucht en de atmosfeer. Zij kon het, net zoals haar echtgenoot, laten donderen en bliksemen. Hera wordt vaak afgebeeld in haar strijd om de titel ‘de mooiste godin’ (het oordeel van Paris). Zij verloor echter van de godin Aphrodite.
