De Utrechtse edelsmid Paulus van Vianen (c. 1570-1613) was de meest reislustige van de gebroeders Van Vianen. Terwijl Adam van Vianen in Utrecht bleef wonen, trok Paulus na zijn leertijd Europa in. De rest van zijn leven verbleef hij vrijwel steeds in het buitenland. In 1603 werd hij door keizer Rudolf II in Praag benoemd tot Kammergoldschmied, een functie die hij tot zijn dood behield. Onder Rudolfs patronage – en met een riant salaris – maakte Paulus zijn beste werken. Vooral zijn plaquettes zijn noemenswaard, met prachtig gemodelleerde figuren in een ruimtelijke decor. Hij baseerde de plaquettes op eigen tekeningen, die hij zelf ‘naar het leven’ had gemaakt. Paulus van Vianen was ook de meester van het ‘kwabornament’. Dit ornament was de basis van de kwabstijl: een decoratiestijl voor edelmetalen voorwerpen die in de Nederlanden bijzonder populair werd.