Karel van Mander I

Karel van Mander (1548-1606) werd geboren in het Vlaamse Meulebeke. Na het doorlopen van de Latijnse school werd hij schildersleerling. De jonge Van Mander bracht het grootste deel van zijn studietijd door in Rome en werkte daarna aan het Praagse hof. In 1583 vestigde hij zich in Haarlem. Daar maakte hij van zijn werkplaats een academie waar, net als in Italiaanse ateliers, naar naaktmodel werd getekend. Dat was in de Nederlanden niet eerder vertoond. Van Mander had veel leerlingen, onder wie zijn zoon Karel van Mander II en Frans Hals. Er zijn zo'n 30 schilderijen van hem bekend, maar Van Mander had meer invloed als theoreticus. In 1604 werd zijn 'Schilderboeck' gepubliceerd, vol regels waaraan schilderijen moesten voldoen. Ook bevat het boek levensbeschrijvingen van Nederlandse en Duitse kunstenaars. Van Manders publicaties over kunst en kunstenaars waren in zijn tijd al beroemd en vormen nu een belangrijke kunsthistorische bron.