Jan Willem Pieneman (1779-1853) werd geboren in Abcoude. Hij volgde aan de Amsterdamse Stadstekenacademie een opleiding. In 1805 werd hij benoemd tot tekenleraar aan de artillerie- en ingenieursopleiding in Amersfoort. Als schilder verwierf Pieneman vooral faam met scènes uit de Nederlandse geschiedenis. Naast zijn activiteiten als schilder vervulde Pieneman nog andere functies: in 1820 werd hij benoemd tot eerste directeur van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Amsterdam en van 1844 tot 1847 was hij directeur van het Rijksmuseum, dat toen nog in het Trippenhuis was gehuisvest. Pieneman speelde bovendien een belangrijke rol als organisator en leraar van een groep jonge kunstenaars, onder wie Jozef Israëls.