De beeldhouwer Jan Gregor van der Schardt (c. 1530-1581) werd geboren in Nijmegen. Hij reisde in de zestiger jaren van de 16de eeuw door Italië, waar hij waarschijnlijk kopieën maakte van antieke sculpturen. In 1569 trad Van der Schardt in dienst bij Oostenrijkse keizer Maximiliaan II in Wenen, maar hij voerde ook privé-opdrachten uit in zijn woonplaats Neurenberg. Hij maakte bijvoorbeeld van rijke stadgenoten portretten in terracotta, die hij vervolgens beschilderde. Op dezelfde manier maakte Van der Schardt zijn beroemde zelfportret uit ca. 1573: een van de vroegst bekende zelfportretten van een beeldhouwer.
Na de dood van keizer Maximiliaan in 1576 ging Van der Schardt voor het Deense hof werken. In 1579 keerde hij terug naar Neurenberg. Hoewel er na 1581 geen bewijzen zijn van Van der Schardts aanwezigheid, wordt vermoed dat hij in de jaren 80 weer in Denemarken werkzaam was en daar overleed in de vroege jaren 90.
