Gerard de Lairesse

De uit Luik afkomstige schilder Gerard de Lairesse (1641-1711) kwam in 1667 naar Amsterdam. Aanvankelijk onder de indruk van Rembrandt, raakte hij al gauw meer geïnteresseerd in de Franse classicistische kunsttheorie. Hij paste deze nieuwe ideeën toe in zijn werk en schilderde in een heldere stijl vooral klassieke onderwerpen uit de oudheid. De Lairesse vervaardigde veel kamerbehangsels en plafondstukken op doek met bedrieglijk echte trompe-l'oeil-voorstellingen. Omstreeks 1690 werd De Lairesse blind. Daarna wijdde hij zich helemaal aan de theorie van de kunst. De blinde schilder gaf voordrachten, die hij liet bundelen in twee boeken: Grondlegginge der teekenkonst (1701) en Het groot schilderboeck (1707). Lairesses geschriften hadden veel invloed in de 18de eeuw, onder meer op de schilder Jacob de Wit.