‘Iek ben Konijn van Olland’ werd een legendarische uitspraak van Lodewijk Napoleon Bonaparte (1778-1846), van 1806 tot 1810 ‘Koning van Holland’. Het getuigt van zijn inspanningen om zich de taal van zijn onderdanen eigen te maken. De koning had het goed met de Nederlanders voor – vandaar zijn bijnaam ‘Lodewijk de Goede’ – maar zijn broer, keizer Napoleon, liet hem weinig ruimte. Lodewijk verdedigde de Hollandse handelsbelangen tegenover de keizer en bezuinigde tegen diens zin op leger en vloot.
Hij maakte zich geliefd door zijn bezoek aan Leiden, toen die stad in 1807 was getroffen door de ontploffing van een kruitschip. In 1809 nam hij persoonlijk poolshoogte na een watersnoodramp in de Betuwe. De koning was begaan met de Nederlandse cultuur en stond aan de wieg van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen, de Koninklijke Bibliotheek en het Rijksmuseum.
Lodewijk was in 1802 getrouwd met Hortense de Beauharnais. De koningin was zeer ongelukkig in dit huwelijk en in Nederland. Ze was zo vaak als ze kon in Frankrijk en in 1810 werd het huwelijk ontbonden.
