Johannes Wtenbogaert (1557-1644), of Uytenbogaert, speelde een vooraanstaande rol in het kerkelijke en politieke leven van de jonge Republiek. Hij was raadsman van raadpensionaris Johan van Oldenbarnevelt. Aan het einde van de 16de eeuw werd hij hofpredikant van stadhouder prins Maurits. Tijdens de wapenstilstand met Spanje (1609-1621) kwamen de stadhouder en de predikant echter tegenover elkaar te staan.
Wtenbogaert was één van de stichters van een kritische, vrijzinnige stroming (de Remonstrantse Broederschap) binnen de protestantse kerk. Deze kwam in conflict met Maurits en de meer orthodoxe protestanten. Wtenbogaert viel in ongenade, werd veroordeeld, en vluchtte in 1618 naar Antwerpen. Na de dood van prins Maurits, in 1626, keerde hij terug naar Nederland en predikte in remonstrantse kerken. Op 87-jarige leeftijd overleed hij in Den Haag.
