Vertumnus en Pomona, Jan Tengnagel, 1617
Razend populair waren Ovidius’ vertellingen over gedaantewisselingen. Dit schilderij verbeeldt het verhaal over Vertumnus, god van de seizoenen, die smoor was op Pomona, godin van de tuinen, die alleen oog had voor haar tuinwerk. Vermomd als wijze oude vrouw prijst Vertumnus zichzelf aan en wint haar hart met deze beeldspraak: zoals wijnranken zonder iep geen steun hebben, heeft eenieder behoefte aan een metgezel.