Abraham verstoot Hagar en Ismael, Rembrandt van Rijn, ca. 1650
Hier koos Rembrandt voor een ingetogen versie van de verstoting van Hagar. Onder het wakend oog van de verbitterde Sara en de kleine Isaak treurt Hagar stilletjes op de schouder van Abraham. Die kijkt juist, met een blik die innerlijke pijn verraadt, naar de zoon van wie hij noodgedwongen afscheid moet nemen. Zelfs het hondje laat zijn kop hangen.