Daniël in de leeuwenkuil, Rembrandt van Rijn, ca. 1650
Daniël kreeg van de Babylonische koning Darius een hoge positie aan het hof. Zijn afgunstige vijanden zorgden er met een list voor dat hij voor de leeuwen werd gegooid, maar de dieren lieten de biddende Daniël ongedeerd. Het is te zien dat Rembrandt al vaak echte leeuwen had gezien en getekend. Het figuurtje helemaal bovenin is Darius die opgelucht constateert dat Daniël het goed maakt.