Hoofd van een schreeuwende man met bontmuts, Rembrandt van Rijn, ca. 1629
Wat opvalt bij deze vier prentjes is hoe klein ze zijn. Alleen al het vasthouden van de koperplaatjes om de voorstelling in de etsgrond te tekenen, moet voor Rembrandt lastig zijn geweest. De eigenaardige mutsen fascineerden hem. Soms is hun hoogte zo extreem dat de vraag opkomt of hij ze getrouw weergaf, of een beetje aandikte.