Het Rijksmuseum maakt gebruik van cookies. Een cookie is een klein tekstbestand dat een website op uw computer of mobiel toestel opslaat wanneer u onze site bezoekt. Meer weten? Lees ons cookiebeleid.
In deze zaal zijn onder andere portretten van prinsen en princessen uit het huis van Oranje-Nassau uit de 18de en 19de eeuw, van verschillende krijgshebbers van vreemde vorsten en geschiedkundige personen te zien.
Vgl met foto 113
Zaal 255 (M 164-165) Waterloozaal (Moderne Schilderkunst). De zaal heeft een gebogen lichtkoof, gepleisterd en voorzien van gordelbogen. De voet van de koof bestaat uit een profiellijst en consoles van kunstzandsteen, die onder andere zijn uitgevoerd als bladmaskers.
In 1899 is de zaal, door middel van houten schotten, opgedeeld in 10 kabinetten. In 1924 zijn de schotten verwijderd en vervangen door twee bakstenen wanden waardoor de zaal in drieen werd opgedeeld. De oorspronkelijke schilderingen zijn in 1923 versoberd. 1923 is het laatste jaar van deze indeling. In 1924 worden de houten schotten verwijderd en vervangen door twee bakstenen wanden, waarmee de zaal in drie ruimten werd verdeeld (255a t/255c).
De Waterloozaal is genoemd naar het schilderij van J.W. Pieneman. Op het decoratieve schilderwerk na is de zaal geheel gelijk aan de Internationale zaal (235). Afb. 13 A van de Stuers geeft een beeld van de mozaiekvloer in deze zaal. 'Het ornament is zwart en wit, de achtergrond afwisselend rood en geel. (Het rooster onder de letter A is een ijzeren rooster 'van een mond der verwarmingsbuizen'.
