Het Rijksmuseum maakt gebruik van cookies. Een cookie is een klein tekstbestand dat een website op uw computer of mobiel toestel opslaat wanneer u onze site bezoekt. Meer weten? Lees ons cookiebeleid.
Model van een optische telegraaf op achtkantige voet. De telegraaf bestaat uit een mast met drie draaibare armen; deze bestaan uit een latwerk om hun gewicht laag te houden, en zijn aan de ene kant zwart, aan de andere kant, die alleen als tegenwicht dient, wit en opengewerkt, zodat dit eind op afstand praktisch onzichtbaar is. Elke arm heeft zes standen. Op de voet is een halve achtkantige hut met puntdak gebouwd, dat de binnenzijde en de werking van het seinmechaniek laat zien.
Depillons telegraaf werd uitgevonden in 1800 en kort daarop door de Franse Marine aangenomen naast de telegraaf van Chappe. Voor de kustbeseining was Depillons toestel veel eenvoudiger en goedkoper. Om de gevoelens van Chappe, die niet eens om advies was gevraagd, te ontzien, werd de telegraaf 'sémaphore' genoemd in plaats van 'télégraphe'. De semaforen werden op kerktorens geplaatst. In 1806 werd de noordelijke lijn doorgetrokken naar Zeeland.
Mario Marzari, Progetti per l'imperatore. Andrea Salvini ingegnere a l'arsenal 1802-1817, Trieste 1990, p. 85-88, 98, pl. XLVII-XLVIII.
C.P.P. van Romburgh, De Hollandse kustbeseining. De Franse invloed op de technische en organisatorische ontwikkeling van de kusttelegrafen, 1794-1813, Leiden 1989 [doctoraalscriptie].
E. Ludwig, Aantekeningen betreffende de Franse Kust-Semaphoor 1806-1814, MS in Rijksmuseum, Amsterdam 1986 okt.
M. Ollivier, 'Les Chappes et le sémaphore de la marine', tome I, Colloque Int. de Bordeaux 1985.
Michel Parlange, Les signaux de la défense des cotes en Belgique, aux Pays-Bas et en Allemagne sous l'occupation française (1794-1814), Den Haag/Brussel (1968).
M. Jacob, Signaux de la ligne sémaphorique établie sur les côtes de l'océan, depuis Anvers jusqu'à Baïonne, Paris 1812.
M. Jacob, Signaux de la ligne sémaphorique établie sur les côtes de l'océan, depuis Flessingue jusqu'à Baïonne, Paris 1806.