Our website uses cookies. A cookie is a small text file which will be saved on your computer or mobile device when you visit our website. More information? Read our cookie policy.
inscription, on the ship’s taffrail: ‘VERWAGT HERSTEL’
Description
Gepolychromeerd constructiemodel van een droogdok met daarin een driemaster. De wanden zijn open, zodat de heifundering te zien is; aan één zijde is de vloer weggelaten, waardoor het onderliggende lattenwerk zichtbaar wordt. Eén eind is voorzien van gebogen sluisdeuren, bediend met palen aan kaapstanders, en aan weerszijden een spui. Het andere eind is dicht en heeft ook twee spuien. De spuien worden bediend met hijsschroeven. Het dok verbreedt naar achteren en aan weerszijden leiden trappen naar beneden. Het scheepsmodel is een gepolychromeerd mallenmodel, de huid onder het barkhout weggelaten, en met een schematisch aangegeven dicht dek. De masten zijn afgezaagd. Het schip heeft een gewrongen spiegel, hol wulf, hek van één verdieping versierd met snijwerk en zijgalerijen van één verdieping. Op de vloer van het dok en het dek van het schip ligt een grote hoeveelheid scheepstimmergereedschap.
model: height 59 cm × width 149.5 cm × depth 45.5 cm packaging capsule: height 55 cm × width 159 cm × depth 70 cm
Explanatory note
Het droogdok in Vlissingen, het eerste droogdok in Nederland, werd in 1704-1705 gebouwd onder toezicht van dokmeester Jacob de Roo naar ontwerp van de Engelsman John Perry (1670-1733). Het liep vol en leeg met behulp van het tij; eenmaal leeg werd het droog gehouden door middel van kettingpompen aangedreven door paarden. De sluisdeuren waren echter te smal en te laag, waardoor het noodzakelijk was bij het dokken het natte dok erbuiten zover te legen, dat de daarin liggende schepen niet meer vlot konden blijven. Het werd na 1756 niet meer gebruikt en raakte in verval; pas na veel uitstel is het in de jaren 1836-1837 hersteld. De sluisdeuren werden toen vervangen door een schipdeur en het dok werd voorzien van een stoommachine. Hoewel sinds 1964 een Rijksmonument, werd het 'dokje van Perry' in 1974 volgestort. In 2010 is het weer uitgegraven en is begonnen met restauratiewerkzaamheden.
A.E. Tromp, 'Aanleg en gemaakte veranderingen aan het dok der Marine te Vlissingen en de daar voor liggende grote zeesluis, met vermelding van belangrijke bijzonderheden der constructie en andere', Verhandelingen en berigten betrekkelijk het zeewezen (1851), p. 531 ff., 791 ff.
H.G. van Grol, De geschiedenis der oude havens van Vlissingen, alsmede de invloed van Oranje op hare verdere ontwikkeling, Vlissingen 1931, p. 59.