Our website uses cookies. A cookie is a small text file which will be saved on your computer or mobile device when you visit our website. More information? Read our cookie policy.
Raam met gordijnen en vitrage. Het uitzicht uit de kamer van Eduard (Sovjet-Unie 3-11-1966, nationaliteit: staatloos), in de opvang voor afgewezen asielzoekers (bed, bad, brood) in Amsterdam. Onderdeel van Document Nederland 2017: Staatloos.
In opdracht van het Rijksmuseum brengt Anoek Steketee voor de fototentoonstelling Document Nederland het thema ‘Staatloos’ in beeld. Zij portretteerde twaalf staatlozen, van jong tot oud. Document Nederland bestaat uit 36 foto’s en was te zien van 6 oktober 2017 t/m 7 januari 2018 in het Rijksmuseum.
Staatlozen hebben geen officiële nationaliteit, geen paspoort en geen rechten. Formeel bestaan ze niet. Daardoor kunnen ze geen onderwijs volgen, mogen ze niet werken, hebben ze geen toegang tot medische zorg, en kunnen ze niet reizen, trouwen of een bankrekening openen. Sommige mensen zijn staatloos geboren, anderen worden staatloos in de loop van hun leven. Volgens UNHCR, de vluchtelingenorganisatie van de Verenigde Naties, zijn er vandaag de dag ongeveer 10 miljoen staatlozen wereldwijd. Meer dan een derde hiervan zijn kinderen. In Nederland zijn er naar schatting 10.000 mensen staatloos.
Anoek Steketee: Hoe documenteer je staatloosheid als de kern van staatloosheid is dat het om mensen gaat die buiten het systeem geplaatst zijn? Mensen die in een georganiseerde, bureaucratische samenleving volstrekt rechteloos en onzichtbaar zijn? Mensen die officieel niet bestaan? Dit onderwerp maakte me bewust van de vanzelfsprekendheid van het hebben van rechten als staatsburger. Het doorgeven van je nationaliteit is het grootste cadeau dat je aan je kind kan geven bij de geboorte.