Ceremonial Chain of the Guild of Saint George of Zevenbergen, anonymous, anonymous, c. 1520 - c. 1541

Aangezien ketens intensief werden gedragen, dienden met enige regelmaat reparaties te worden uitgevoerd. In de deels bewaard gebleven rekeningen van gilde wordt vermeldt dat de Bredase zilversmid Joost Moermans in 1619 het keten repareerde, en ongeveer 60 gram zilver toevoegde. In 1822 is het keten schoongemaakt. De reparaties moeten beperkt zijn geweest; het verlies lijkt beperkt te zijn gebleven tot een enkel geëmailleerd schildje, en de wijziging van de positie van de schildjes op de kraag. Doordat het keten in de afgelopen eeuwen slechts twee eigenaren heeft gekend, is het nooit ingrijpend gerestaureerd (zoals dat wel bij verschillende ketens van het Rijksmuseum is gebeurd). Daardoor kan de combinatie van verschillende afwerkingen hier nog volop worden bewonderd. Schuttersketens behoren tot de meest voorkomende restanten van het zilver van de schutterijen van de Nederlandse steden, en worden gewoonlijk in stedelijke musea bewaard. Het Rijksmuseum heeft de grootste verzameling van middeleeuwse en zeventiende eeuwse ketens; vier van de zeven zijn direct te verbinden met schutterijen of gelijksoortige verenigingen uit Den Haag, Hulst, Vlissingen en Roosendaal. De eerste twee ketens zijn waarschijnlijk gemaakt in de tweede helft van de zestiende eeuw, de laatste twee zijn in de zeventiende eeuw in Antwerpen ontstaan. Veel zeldzamer zijn ketens waarvan door de merken kan worden vastgesteld dat ze in één van de steden in het huidige Nederland zijn ontstaan. Naast een eenvoudig, in Gouda gemaakt 15de-eeuws voorbeeld in het Schoonhovense stadhuis, is er slechts één bekend: dit in 1546 in Breda gemaakte exemplaar. De verkoop daarvan in de negentiende eeuw werd dan ook alom als een groot verlies ervaren; De Stuers wijdde er zelfs een speciaal artikel aan. De rijk versierde opbouw van het keten, het gebruik van heraldische motieven, en de prominente plek die aan de patroonheilige van het gilde is gegeven, maakt het tot één van de fraaiste getuigen van de Nederlandse edelsmeedkunst uit de late Middeleeuwen. Bovendien is vrijwel het complete archief van de schutterij van Sint Joris bewaard gebleven; die uitzonderlijke omstandigheid biedt de mogelijkheid om met zekerheid na te gaan hoe het keten functioneerde, hetgeen voor de andere ketens zelden kan worden gecontinueerd.

To refer to this object please use the following persistent URL: http://hdl.handle.net/10934/RM0001.COLLECT.570925